Een blog van Peter van Zijl
Het nieuwe jaar is net gestart en in deze donkere dagen zie ik een aantal hoopvolle lichtjes flonkeren. We zitten in een shift en voor het eerst in de geschiedenis is het bespreekbaar dat kinderopvang losgekoppeld wordt van arbeid. Na de hechtingstheorieën van de jaren zeventig waarbij er kritisch naar kinderopvang werd gekeken, is er nu volop bewijs dat kinderopvang goed voor kinderen is. Iedereen, inclusief politiek Den Haag, staat hier nu achter.
Een tweede lichtje is dat in tijden van maatschappelijke polarisatie de branchepartijen in de kinderopvang weer gezamenlijk optrekken. We hebben het gehakketak ook in onze sector gezien en daarom is het des te mooier dat men elkaar weer heeft gevonden op inhoud en een gezamenlijk gedragen kinderopvangakkoord gepresenteerd heeft.
Ik schreef al eerder over de KIX Day die de SDB Groep voor haar kinderopvangklanten organiseerde. Jan van Setten, veelgevraagd spreker over leiderschap en commercie, was behoorlijk confronterend. Hij zei: “Als je op dezelfde manier blijft kijken naar een veranderende wereld, verandert er niets bij jou.” En dat is ook zo. Een groot deel van de sector keek vrij apatisch naar de plannen voor bijna-gratis kinderopvang en wees alleen op de onmogelijkheden om dit te realiseren. Maar nu hebben de branchepartijen de handen ineen geslagen en met het kinderopvangakkoord weer realiteit en planbaarheid ingebracht om de verre stip aan de horizon uitvoerbaar te maken. Ook Omtzigt schrijft in zijn verkiezingsprogramma dat het geen zin heeft om kinderopvang op korte termijn gratis te maken. Door een stappenplan te maken, maak je het overzichtelijk en beter haalbaar.
Het sluit zo mooi aan bij ons thema van de KIX Day: het onmogelijke mogelijk maken. De grootste problemen los je vaak op door ze in stukken te hakken. En dat is wat er nu gebeurt en ik vind het geweldig om dat te zien. Op onze KIX Day had ook de spindokter van BBB een belangrijke boodschap: als je als sector niet gaat samenwerken, word je speelbal van overheid in plaats van dat je als branche daar invloed op uitoefent. En het is fantastisch om te zien dat dit nu ook gebeurt. De sector vindt elkaar weer op inhoud.
We zitten nu in een waarschijnlijk lange fase van de formatie van een nieuw kabinet; er is voorlopig geen nieuwe regering en ook is compleet onduidelijk wat de politieke kleur van de minister zal zijn die kinderopvang in zijn/haar portefeuille krijgt. Maar misschien is het ook wel gunstig. Laat de politiek maar even met zichzelf bezig zijn zodat onze sector het voorwerk verder kan afmaken en de plannen kan uit-ontwikkelen. Het geeft de sector ook even lucht om zich nog verder met elkaar te verenigen zodat er steeds meer met één stem richting de politiek gesproken kan worden en er later stappen gezet kunnen worden. En mogelijk kunnen in de formatietijd ambtenaren wel al meegenomen worden in deze plannen.
Hoe dan ook; het is fijn dat er weer samen wordt opgetrokken rondom het toekomstperspectief van de sector. Samen staan we sterk; het is een cliché, maar die is wel heel erg waar. De handen ineen slaan, dat is iets wat je de hele maatschappij zou toewensen.
Terug naar blogartikelen